حافظ و باژگویی (آیرونی)، پژوهش رضا فرخفال

شعر حافظ “راز”ی است، راز بدان معنا که سخنی “سربسته” است  اما در عین گشودگی؛ مجموعیتی است در عین پراکندگی؛ پیچیده است در عین سادگی، آنچنانکه همگان آن را خوانده‌اند و می‌خوانند و فهم می کنند. شعر حافظ  در بیشترین لحظات چیزی را می‌گوید که همان نیست که می‌گوید. تناقضی هم در بیان و هم در نگرش شاعرانه‌ی حافظ هست که در این کتاب به باژگویی (آیرونی) irony تعبیر شده است. در این کتاب باژگویی (آیرونی) نه فقط همچون یک آرایه سخن (صناعتی بلاغی)، بلکه با در نظر داشتن ملازمات ادبی و نظری آن همچون یک چهارچوب مفهومی در خوانش شعر حافظ به کار گرفته شده است. در این خوانش همچنین سعی شده برای این پرسش پاسخی یافت شودکه چه ضرورت‌های تاریخی این وجه باژگویانه (آیرونیک) را در گفتمان شعری حافظ موجب شده است.  

برای خرید کتاب کاغذی بر روی این لینک کلیک کنید

برای خرید کتاب الکترونیکی بر روی این لینک کلیک کنید

خوانندگان در داخل ایران میتوانند کتاب را به صورت رایگان در این لینک دریافت کنند

final-farokhfal-feb12Download

Reza Farokhfal’s Hafez and Irony

Hafez’s poem is the guardian of a ‘secret,’ a secret that implies closed speech, yet simultaneously conveys openness. It embodies both totality and dispersion, presenting a complexity that is also inherently simple, comprehensible to anyone who reads it. Often, Hafez’s poetry communicates something beyond its literal meaning, creating a contradiction in both expression and poetic attitude, which is interpreted as irony in this book. Here, irony serves not only as a rhetorical device but also as a conceptual framework for understanding Hafez’s poetry, considering its literary and theoretical implications. The aim of this analysis is to explore the historical necessity that led to this rhetorical (ironic) aspect in Hafez’s poetic discourse.

To purchase a physical copy of the book click here

To purchase an e-version of the book click here

آشنایی با نویسنده

رضا فرخفال

رضا فرخ‌فال کار ادبی خود را با انتشار داستان‌هایش در جُنگ اصفهان در اواخر دهه چهل آغاز کرد. از آن زمان تاکنون از او داستان‌ها و نوشته‌هایی در نقد ادب و فرهنگ فارسی و نیز ترجمه‌های متعددی منتشر شده است. مجموعه داستان‌های او به‌نام آه، استانبول  از سوی منتقدان و صاحبنظران یکی از بهترین نمونه‌های آثار داستانی دهه شصت شناخته شده است. کتاب  زنی آرایش روزگار (در احوالات شعری طاهره قرة العین) تازه‌ترین کتاب پیش از کتاب حاضر از این نویسنده است. او همچنین به‌عنوان ویراستار با بنگاه‌های معتبر انتشاراتی همکاری داشته و به همراه زنده‌یاد کریم امامی از پایه‌گذاران نخستین انجمن ویراستاران در ایران بوده است. رضا فرخ‌فال دانش‌آموخته‌ی دانشگاه پهلوی (شیراز) و دانشگاه کنکوردیا (مونترآل) است. رضا فرخ‌فال همچنین  به تدریس زبان فارسی در دانشگاه‌های مک‌گیل (مونترآل) و در آمریکا در دانشگاه ایالتی ویسکانسن در شهر مدیسون و نیز دانشگاه ایالتی کلرادو در شهر بولدر اشتغال داشته است. دو دوره کتاب در آموزش زبان فارسی در سطح دانشگاهی به نام فارسی: اینجا و اکنون از تالیفات اوست که درچند دانشگاه معتبر آمریکا تدریس می‌شود.

Reza Farokhfal

Reza Farokhfal is a published writer in his country of origin (Iran). His fictional works as well as his works in literary theory and cultural studies have appeared in various prestigious literary periodicals and anthologies. His latest book, Sa’di’s Narrative of Exile, was recently published in Tehran. He acquired a B.A. in History from Pahlavi (Shiraz) University in Iran and a Master’s degree in Communications from Concordia University in Montreal.

Reza Farokhfal has previously taught Persian at the Islamic Studies Institute of McGill University in Montreal, University of Wisconsin in Madison. In teaching Persian (Farsi) as a less common taught language, he has tried to apply a ‘communicative approach’ in his classes as well as in compiling a course book titled Persian: Here and Now, for teaching at the introductory level of Persian language.